مدیریت استراتژیک

نقش مدیر به عنوان هدایت کننده و سکان دار کشتی نجات سازمان در مواجهه با شرایط محیطی و انواع بحران ها غیر قابل انکار می باشد. با توجه به تغييرات محيطي كه در حال حاضر شتاب زيادي به خود گرفته است و پيچيده شدن تصميمات سازماني، لزوم بكارگيري برنامه ‌اي جامع براي مواجهه با اينگونه مسائل بيشتر ازگذشته ملموس مي‌شود. اين برنامه چيزي جز برنامه استراتژيك نيست. مديريت استراتژيك با تكيه بر ذهنيتي پويا، آينده‌ نگر، جامع ‌نگر و اقتضايي راه حل بسياري ازمسائل سازمان هاي امروزي است.

الگوهای تفکر استراتژیک

الگوهای متعددی برای تفکر استراتژیک معرفی شده است که در ذیل به سه نمونه از معروفترین آنها اشاره شده است. هر يک از اين الگوها، داراي ويژگي هاي خاص خود بوده و از منظر خاصي به اين رويکرد نگريسته اند، هر چند وجوه مشترک آنها نيز قابل توجه است.

1ـ الگوي پيتر ويليامسون(P.J.WILLIAMSON-2001) ، تاکيد این الگو بر توانمند سازي سازمان از طريق توسعه قابليت ها و شناخت بازار است.

برنامه ریزی استراتژیک

محيط کسب و کار امروز با ويژگيهايي همچون تغييرات پيچيده و غير خطي، تحولات ناپيوسته و جهشي، تغييرات پي در پي پارادايمها و رقابت بدون حيطه بندي قابل تعريف است و اين خصوصيات صحت پيشبينــي محيط آينده را به شدت تضعيف مي کند.

مبناي برنامه ريزي استراتژيک، پيشبيني محيط (فرصتها و تهديدات) آينده است و در جايي که بين پيش بيني (در زمان برنامه ريزي) و واقعيت (در زمان اجرا) تفاوت زيادي وجود داشته باشد، اثربخشي آن ازبين مي رود. برنامه ریزی استراتژیک قبل از آنکه یک تکنیک و فن باشد، یک نحوه تلقی و باور است که مدیران را به تفکر دراز مدت، آینده نگری و پیش بینی افقهای دور ترغیب می کند.  تعاریف زیادی از برنامه ریزی استراتژیک ارائه شده که در ذیل به تعدادی از آنها می پردازیم.